lunes, 28 de septiembre de 2009

V




Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition! The only verdict is vengeance; a vendetta held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very good honour to meet you and you may call me V.

– O monologo introductorio (e aliterativo) de V ao coñecer a Evey


Unha reflexión sobre o medo, e sobre o poder do medo.
Sobre a violencia. Sobre o terrorismo.
Que é o terrorismo en realidade?
Quen é máis terrorista, un individuo ou grupo de individuos ou o goberno que os enfronta?

E a quen lle interesa máis este fenómeno?
Que estamos dispostos a perder por vivir sen medo?
A posibilidade de falarmos o que quixer? de reunirnos? de opinar?

En fin, unha reflexión sobre o poder e o seu abuso, e o medo e o que consigue o poder empregándoo.

Non me cansarei de recomendala.

V for Vendetta
 
Esta web apoia á iniciativa dun dominio galego propio (.gal) en Internet